Voor het eerst na 3 jaar had MVV'29 3 weer eens de bekerfinale gehaald door in de halve finale Vasse 2 met 5-1 te verslaan. Na het missen van de titel in de competitie waren de spelers er op gebrand om in ieder geval dit jaar de beker mee naar huis te nemen.
We begonnen ’s morgens om half 9 met een gezamenlijk ontbijt in de Voltreffer. Als je goed wilt presteren, moet er natuurlijk eerst goed en gezond gegeten worden en Peter had dit deze morgen uitstekend verzorgd. Hierna hadden we de wedstrijdbespreking op het programma. In plaats van allerlei tactische aanwijzingen werd er door de trainer gekozen voor een wat luchtigere bespreking. Iedere speler en leider werd even, in de vorm van een gedicht, onder de loep genomen van wat zij dit jaar allemaal hadden gedaan en meegemaakt. Hier kwamen enkele hilarische momenten ter sprake en we gingen met een ontspannen en goed gevoel de bus in, op weg naar Markelo, waar de finale zou worden gespeeld. Deze week hadden we ervoor gekozen om de laatste training op vrijdag te laten schieten om iedereen met lichte pijntjes te ontlasten en zodoende blessurevrij en topfit aan de start te verschijnen.
Eenmaal op het complex aangekomen zagen we dat de accommodatie niet al te best was, iets wat ik toch wel jammer vind voor zo’n bekerfinale. Ergens achter op het complex waren we genoodzaakt om hier de finale af te werken.
Na de puntjes op de i te hebben gezet in de kleedkamer, waren we van plan om de tegenstander meteen vast en onder druk te zetten. Dit lukte uitstekend en vooral voetballend waren wij de bovenliggende partij. Alleen onze eindpass of de voorzet waren nog niet goed verzorgd. Echter nadat wij toch enkele kansen hadden gehad en gemist was het aan de andere kant meteen wel raak. Een verdedigingsfout aan onze kant werd onmiddellijk afgestraft. We gaven de moed niet op en bleven gewoon ons spel spelen waar we dit seizoen al zoveel succes mee hadden gehad. Na een schot op de paal van Tim ten Berge en een paar goede reddingen van de keeper van Winterswijk, werd er aan de andere kant na een counter opnieuw gescoord. Zo stonden we met de rust met 0-2 achter.
We hadden niet het gevoel dat de wedstrijd was gespeeld, maar we waren er ons wel van bewust, dat de tegenstanders enkele erg goede dribbelaars in hun team hadden opgesteld die het verschil zouden kunnen maken. Zo hadden zij een speler in hun midden die kort geleden nog bij Fortuna Dusseldorf had gespeeld in de 2e Duitse liga. Een geweldenaar met een fantastische techniek en snelheid, die door onze spelers nauwelijks af te stoppen was.
Toch trokken wij in de tweede helft vol goede moed ten aanval. Na 25 minuten viel voor ons eindelijk de bevrijdende aansluitingstreffer, gescoord door Jordi Booijink. We gingen op zoek naar de gelijkmaker, maar een minuut na onze treffer werd er op miraculeuze wijze opnieuw aan de andere kant gescoord; 1-3. Blijven doorgaan en vooral blijven voetballen was ons motto, maar dit leidde niet meer tot echte kansen. Ook enkele afstandsschoten gingen net over het doel of de keeper stond wel een treffer in de weg. Na 90 minuten stond een 1-3 nederlaag op het scorebord en we waren enorm teleurgesteld, daar wij vonden dat wij eigenlijk toch wel recht hadden op de overwinning.
Bij deze wil ik ook nog alle supporters bedanken die met ons waren meegereisd en ook zij waren van mening dat er zeker meer in had gezeten. Het spelen van zo’n finale is toch wel iets speciaals met veel publiek en we gaan er alles aan doen om ook volgend jaar weer heel ver in de beker te komen.
We sloten ons seizoen af in de Voltreffer met een etentje en er werd menig biertje genuttigd. Ondanks de nederlaag hebben we er met zijn allen toch een geweldig mooie dag van gemaakt en we gaan proberen om het volgend seizoen weer om de prijzen mee te doen.
Theo Voshaar
Trainer MVV'29 3